Fas’ta Osmanlı hakimiyeti tam anlamıyla bir egemenlik olarak nitelendirilemez. Daha çok bir himaye ilişkisi söz konusuydu. Bu himaye ilişkisi 1554’te başladı ve 1603’te sona erdi. Bu da toplamda 49 yıl ediyor.
1554’te Saadi Sultanı Muhammed eş-Şeyh, Portekiz’e karşı Osmanlı’dan yardım istedi.
1557’de Osmanlı donanması Akdeniz’e inerek Fas’a yardım etti ve Cezayir’i Portekiz’den geri aldı.
1558’de Osmanlı ve Fas, bir ittifak antlaşması imzaladı.
1576’da Saadi Sultanı Abdülmelik, Portekizlilerle yapılan bir savaşta yenildi ve Osmanlı’dan tekrar yardım istedi.
Osmanlı Padişahı III. Murad, Fas’a bir ordu göndererek Abdülmelik’i tekrar tahta çıkardı.
1603’te Fas’ta çıkan bir iç savaşta Osmanlılar tarafsız kaldı ve Fas’tan çekildiler.
Fas, 49 yıl boyunca Osmanlı himayesinde kaldı.
Fas, Osmanlı’ya vergi öder ve Osmanlı padişahlarını halife olarak tanırdı.
Fas’ta Osmanlı askerleri ve idarecileri bulunurdu.
Fas, tam olarak Osmanlı toprağı sayılmazdı.
Fas’ta Osmanlı yönetimi zayıftı ve yerel yönetimler büyük bir özerkliğe sahipti.
1603’te Osmanlılar Fas’tan çekildikten sonra, Fas tekrar bağımsız bir ülke oldu.
16. yüzyıldan 20. yüzyılın başına kadar: Yaklaşık 400 yıllık bir süre boyunca Fas’ın önemli bir kısmı Osmanlı Devleti tarafından yönetilmiştir.
Başlıca Osmanlı padişahları: Kanuni Sultan Süleyman, I. Ahmed, IV. Murad ve II. Abdülhamid bu padişahlar arasındadır.
Fas’ta Osmanlı hakimiyeti: Farklı dönemlerde değişkenlik göstermiştir. En güçlü olduğu dönemde Fas’ın tamamı Osmanlı egemenliğindeyken, zayıf olduğu dönemlerde ise Fas’ın bazı bölgeleri bağımsızlıklarını ilan etmişlerdir.