Bunu itiraf etmek, yıllardır içimde biriken ağırlığı dökmek gibi. Her şey başta masum görünüyordu. Ben, uzun süredir birlikte olduğum kişiyle beraberdim; hayatımız, planlarımız, alışkanlıklarımız vardı. Ama iş yerinde tanıştığım başka bir kişi, başta önemsiz sohbetler ve kahve molalarıyla başladı; kısa mesajlar, günün küçük detaylarını paylaşmak… Zamanla fark ettim ki, bu... Devamını oku → 

Onu ilk gördüğüm andan beri bir şeyler eksikti bende, farkında değildim. Küçük anlaşmazlıklarda sabrımı yitiriyor, gereksiz bir kıskançlıkla gözüme görünmeyen çatlakları büyütüyordum. Konuşmalarımız bir oyun gibi başlamış, ama ben oyunun kurallarını anlamadan hamlelerimi yapıyordum. Onun gülüşüne değil, başkalarının bakışlarına takılıyordum; her selamlaşmada içimde kıskançlık kıvılcımları çakıyordu. Bir gün, çok basit... Devamını oku → 

Odanın köşesinde hâlâ bıraktığı ceket duruyor. Onu asarken bile fark etmemiştim belki, ama her katladığımda parmağımın ucunda bir iz bırakmış gibi. Sabahları o ceketle birlikte uyanmayı hayal ediyorum hâlâ; elimi uzattığımda belki yanımda olurmuş gibi. Günler geçiyor, ama sanki zaman onun yokluğunda farklı işliyor. Dışarıdan her şey aynı; insanlar kahkahalar... Devamını oku → 

Odanın köşesinde hâlâ bıraktığı ceket duruyor. Onu asarken bile fark etmemiştim belki, ama her katladığımda parmağımın ucunda bir iz bırakmış gibi. Sabahları o ceketle birlikte uyanmayı hayal ediyorum hâlâ; elimi uzattığımda belki yanımda olurmuş gibi. Günler geçiyor, ama sanki zaman onun yokluğunda farklı işliyor. Dışarıdan her şey aynı; insanlar kahkahalar... Devamını oku → 

Ona yazmamam gereken bir şey söyledim.Bir anda sinirle, öfkeyle… Sanki kelimeler kılıçtı da ben savaşa çağrılmıştım.Sonra o mesajı okudu. “Peki” yazdı sadece.Bir kelimeyle biten ilişkiler olurmuş, ben o gün öğrendim. Saatlerce ekranı izledim. Silsem de o kelime gitmedi, içime kazındı.Zaman geçti, o hayatına devam etti.Ben ise hâlâ o mesajın sonundaki... Devamını oku → 

O sabah her şey sıradandı. Trene bindim, kulaklığımı taktım, camdan dışarı baktım. Sonra o bindi.Bir koltuk aralığı vardı aramızda ama bütün yol boyunca o mesafe hiç kapanmadı.Bir ara göz göze geldik, belki iki saniye. Kalbim, yıllardır hatırlamadığım bir dili konuştu o an.Gözlerini kaçırdı, eliyle saçını düzeltti. Küçük bir hareketti ama... Devamını oku → 

İş hayatına çok hırslı başladım. Kendi şirketimi kurdum, çok çalıştım. Başarılı oldum da. Ama o kadar çok şey istiyordum ki, gözüm döndü. Herkesin hayran olduğu, büyüttüğüm o şirketi ben batırdım. Kimse bilmiyor. Herkes piyasa koşulları, ekonomik kriz falan zannediyor. Aslında her şey o büyük ihaleyle başladı. Kazanmak için normalin 5... Devamını oku → 

Dile kolay, 15 sene evli kaldık. Evliliğimizin son 5 senesi sadece alışkanlıktan ibaretti. Ne heyecan kalmıştı ne de tutku. İkimiz de birbirimizin arkadaşı gibiydik. Ama ben yalan söyledim, ona ihanet ettim. İş yerinde yeni bir kız başladı, benden 10 yaş küçüktü. O kadar hayat dolu, o kadar neşeliydi ki, onunla... Devamını oku → 

Abim, hayatımda tanıdığım en iyi insandır. Gerçekten. O kadar dürüst, o kadar vicdanlı ki. Geçen sene evlendi, yengemi de çok seviyorum aslında. Tatlı dilli, güler yüzlü bir kız. Ama ben onların evliliğini kıskanıyorum, bu yüzden kendimden nefret ediyorum. Benim de bir ilişkim var, ama hep sorunlu. Sevgilimle sürekli kavga ediyoruz,... Devamını oku → 

Ben küçükken, öyle çok yalnızdım ki. Evde tek çocuktum, annem babam hep işteydi. Oyun oynayacak kimse yoktu, sokağa çıkmama da izin verilmezdi. Ben de kendime bir arkadaş yarattım, adı Ali’ydi. Ali, benden bir yaş büyüktü, çok maceracıydı. Birlikte hayali dağlara tırmanırdık, hayali denizde yüzerdik. O benim bütün sırrımı bilirdi, ben... Devamını oku →