Sıfır noktası enerjisi, kuantum mekaniğinde fiziksel bir sistemin sahip olabileceği en düşük enerjidir ve kuantum vakumu sıfır noktası enerjisi adıyla da anılır. Bu enerji aynı zamanda temel-durum enerjisidir. Bütün kuantum mekanik sistemler, temel durum enerjisine sahipken bile yapılarının doğası gereği enerji dalgalanması geçirir. Belirsizlik İlkesi gereği fiziksel bir sistemin sahip olduğu sıfır noktası enerjisi daima onun potansiyel kuyusundan (potansiyel enerjinin başka hiçbir enerji çeşidine dönüşemediği alandır. Kuantum hapishanesi olarak da adlandırılır) büyüktür bu durum mutlak sıfır noktasında bile geçerlidir. Sıvı Helyum’un atmosferik basınç altında mutlak sıfır noktasında bile donmayışının sebebi budur. Standart Model’e göre bu enerjiye elektromanyetik alan, fermiyonik alan, Higgs alanı ve diğer ölçü alanlar dahildir.
Kuantum alan teorisinin boş uzay alanı değil temel durum alanı olarak tanımladığı enerji vakum enerjisidir. Kozmolojide, vakum enerjisi, kozmolojik sabiti için bir çeşit açıklamadır. Bununla ilişkili bir başka terim de zero-point alanıdır ve belli bir alandaki en düşük enerji durumu olarak açıklanır.
Sıfır noktası enerjisi, kuantum mekaniğinde fiziksel bir sistemin sahip olabileceği en düşük enerjidir. Bu enerji, kuantum vakumu sıfır noktası enerjisi adıyla da bilinir. Bir başka deyişle, sıfır noktası enerjisi, uzayda her zaman var olan ve titreşen bir enerji alanıdır.
Sıfır noktası enerjisinin varlığı, Heisenberg’in belirsizlik ilkesi ile açıklanabilir. Bu ilke, bir parçacığın konumunu ve momentumunu aynı anda kesin olarak bilemeyeceğimizi söyler. Belirsizlik ne kadar küçük olursa, o kadar fazla sıfır noktası enerjisi gerekir.
Sıfır noktası enerjisinin kullanımı, yeni ve devrim niteliğinde enerji kaynakları geliştirme potansiyeline sahiptir. Ancak, bu enerjiyi kullanmak için birçok teknik engel vardır. Örneğin, sıfır noktası enerjisinin yoğunluğu çok düşüktür ve onu kullanışlı bir enerji kaynağına dönüştürmek için yoğunlaştırılması gerekir.